سفارش تبلیغ
صبا ویژن

علی ابن محمد(نقی)

صفحه خانگی پارسی یار درباره

لاصه ای از امام نقی علیه السلام

    نظر

علی بن محمد دهمین امام شیعیان است. نام او، «علی» و کنیه‌اش «ابوالحسن ثالث» و القابش نقی، هادی، امین، طیب، ناصح، مرتضی و... ذکر کرده‌اند. متولد نیمه ذی الحجه در روستای صریا در نزدیکی مدینه به دنیا آمد پدرش جواد و مادرش سمانه مغربیه که البته مادرش مدنب، حدیث و غزال هم نام داشت.

محتویات


[نهفتن]

به امامت رسیدن [ویرایش]

او در زمان کشته شدن پدرش جواد در بغداد در مدینه حضور داشت و در سن هشت سالگی به امامت رسیدند امامت وی در زمان 6 خلیفه عباسی صورت گرفت که نام آنها به شرح زیر است.

  1. معتصم برادر مامون (217 - 227)
  2. واثق پسر معتصم (227 - 232)
  3. متوکل برادر واثق (232 - 248)
  4. منتصر پسر متوکل (6 ماه)
  5. ابوالعباس احمد مستعین پسر عموی منتصر (248 - 252)
  6. المعتز بالله پسر دیگر متوکل (252 -255)

ازدواج [ویرایش]

نام همسر او حُدَیث است که در وصف او هادی می‌فرمایند

« او از هر آفت و هر پلیدی و نجاست بیرون کشیده شد  »

انتقال به سامرا [ویرایش]

او در مدینه توانست به خوبی نقش رهبری شیعیان را ایفا کند و به همین دلیل متوکل در سال 233 یحیی بن هرثمه مامور به انتقال هادی به سامرا کرد. وقتی یحیی بن هرثمه وارد مدینه شد مورد مخالفت مردم قرار گرفت و در ابتدا گفت هیچ خطری امام را تهدید نمی‌کند. بعد از مدتی یحیی بن هرثمه به بهانه جمع اوری سلاح ضد حکومت عباسی به خانه علی بن محمد هادی هجوم آوردند و او را به سامرا انتقال دادند.متوکل بعد از ورود هادی او در منطقه فقیرنشین خان الصعالیک سکنا داد. در سامرا نیز چند بار به خانه او هجوم اوردند. و چند بار قصد کشته شدن او را داشتن.

فعالیت ها [ویرایش]

او با وجود فشار زیاد حکومت توانست فعالیت‌های انجام دهد از جمله

  1. ایجاد آمادگی فکری شیعیان جهت ورود به عصر غیبت
  2. مبارزه با انحرافات
  3. تربیت نیرو و افراد شایسته
  4. تقویت سازمان وکالت
  5. تبیین مقام شامخ امامت از طریق زیارت غدیریه و زیارت جامعه

«تقدیر الهی این بود که امام هادی علیه‏السلام، نوه گران مایه خویش را نبیند، چرا که ولادت حضرت مهدی علیه‏السلام، حدود یک سال بعد از شهادت حضرت هادی علیه‏السلام رخ داد؛ اما آن حضرت، به دلیل آگاهی از نزدیک شدن وعده خدا درباره ولادت امام مهدی علیه‏السلام، جوّ فکری، فرهنگی و اجتماعی جامعه خویش را برای میلاد نور آماده و مقدمات آن را فراهم می‏ساخت. از این رو، امام هادی علیه‏السلام، به تدریج، از حضورش در میان مردم می‏کاهد تا مردم را رفته رفته برای دوران غیبت امام علیه‏السلام، آماده سازد و به همین دلیل است که حضرت، در بغداد و مرکز کشور پهناور اسلامی، برای خویش نمایندگانی برگزید تا واسطه پیوند میان امام علیه‏السلام و دوست‏داران اهل‏بیت علیهم‏السلام باشند». امام هادی علیه‏السلام، با بیان سخنانی خیلی روشن، امامان بعداز خود را ذکر کرده و فرمودند: «امامِ پس از من، فرزندم حسن علیه‏السلام و پس از او، پسرش قائم (عج) است؛ همو که زمین را از عدل و داد لبریز می‏سازد، همان‏گونه که در آستانه ظهورش، از ستم و بیداد لبریز است». و با این بیان، هرگونه شبهه و تردیدی را از دل‏های حق جویان زدودند.

یکی از یادگارهای امام هادی علیه‏السلام ، «زیارت جامعه» است. امام علیه‏السلام دراین زیارت، به توصیف جایگاه امام و در واقع، به امام‏شناسی برای تمامی دوست داران اهل بیت علیهم‏السلام پرداخته و آن‏ها را با مقام آن بزرگ‏واران آشنا می‏سازد. یکی از ویژگی‏های این زیارت‏نامه، عمومی بودن آن است؛ بدین معنا که می‏توان آن را در تمامی زیارت‏های مربوط به دوازده امام خواند و بهره‏مند شد. در فرازی از این زیارت پرمحتوا می‏خوانیم: «هر انسان شریفی، در برابر شرافت شما، سر فرود آورد و هر گردنْ‏فرازی، به فرمان شما درآید و فروتن گردد... نام شما در ردیف نام‏های دیگران است و پیکرتان با سایر پیکرها،... چه شیرین است نام‏های شما و چه گرامی است جان‏های‏تان و چه بزرگ و والاست مقام شما...».

شناسایی و جذب افراد با استعداد و تربیت آنان بر اساس اصول اسلامی و مجهزساختن آن‏ها به انواع دانش‏های مورد نیاز جامعه، از رسالت‏های مهم امامان معصوم علیهم‏السلام بود و محدودیت‏های اعمال شده از سوی حکومت‏های وقت، هرچند انجام این رسالت را در حد مطلوب، با مشکلاتی مواجه ساخت و بسیاری را از دست‏یابی به این سرچشمه‏های زلال دانش و معرفت، محروم کرد، ولی موجب تعطیل شدن آن نشد.

فرزندان [ویرایش]

علی بن محمد داری چهار پسر و یک دختر به نام‌های ذیل می‌باشد

  1. حسن عسکری
  2. جعفر
  3. حسین
  4. محمد
  5. علیّه

اصحاب و شاگردان [ویرایش]

از برجسته ترین اصحاب و شاگردان علی بن محمد می‌توان نام اینان را ذکر کرد

  1. عبدالعظیم حسنی
  2. حسن بن راشد
  3. عثمان بن سعید عمری

مرگ [ویرایش]

او سرنجام به دستور معتز در روز 3 رجب سال 254 ه.ق در سن 41 سالگی در زندان مسوم و کشته شد. مدت امامت علی بن محمد 33 سه سال بود.

آرامگاه [ویرایش]

نوشتار اصلی: حرم عسکریین

آرامگاه او در شهر سامرا است و داری گنید و وراق است آرمگاه حسن عسکری فرزند او نیز در کنار آرمگاه او قرار دارد. در نزدیکی آرمگاه او نیز برخی از علمای شیعه نیز حضور دارند. حرم او در طول تاریخ چند بار مورد تخریب و باز سازی قرار گرفت که اخرین ان سال 2006 توسط وهابیان سلفی به وقوع پیوست.

پیوند به بیرون [ویرایش]

جستارهای وابسته [ویرایش]

منابع [ویرایش]